Awak...

Awak...

Awak tahu tak...



Raya nie tak bermakna tanpa awak...

Saya nak sangat jumpa awak...Tapi awak nak ke jumpa saya?

Saya tahu awak dah bahagia..Tapi saya rindu sangat nk tgk wajah awak...

Tenang je saya rasa...



Awak lupa kan dengan liku liku yg pernah kita lalui bersama...

Awak lupakan masa awak mengalirkan air mata demi saya..

Awak lupakan pagi2 awak akan kol saya ingatkan saya masa bekerja...

dan Awak juga lupakan...makanan kegemaran saya...

Setelah awak pergi meninggalkan saya...



Awak..

Awak berlalu tanpa menoleh lagi kepada saya...

Awak terus tanpa mempedulikan saya...

Awak ego utk menghubungi saya...





Hidup saya sunyi tanpa awak...

Hidup saya sepi tanpa gurau senda dari awak...

Hidup saya kosong tanpa senyum manis dari awak...



Awak...

Awak kat mana skang nie....

Awak dah benci saya ek...

Awak dah meluat tgk wajah yg selalu awak kata dulu memberi seribu pengertian pada awak...



Awak..

Saya belajar dgn awak erti kepayahan...

Saya belajar dengan awak erti pengorbanan...

Dan...Saya belajar dari awak akan erti kesetiaan..



Tapi..Awak mungkiri semuanya..

Awak pernah kata...Awak tak boleh hidup tanpa saya..

Awak pernah kata...Saya nyawa awak..

Awak pernah kata...Saya kebahagiaan awak...



Tapi...Awak tetap pergi jua...



Awak..Saya nk bgtahu... Saya sayang awak...

Awaklah nyawa saya...

Awaklah nadi saya...

Awaklah kekuatan saya...



Tapi.. Tak apalah awak...Saya doakan awak bahagia dengan dia...

Cuma satu je saya pinta... Awak..Maafkan saya...

Sebelum saya pergi...Saya nak sangat jumpa awak..

Agar mata ini akan tertutup rapat..

Agar hati ini tenang di sana...

Agar jua... Saya tak kan melupakan wajah awak selamanya...

Awak...adalah awak jua...